تأثیر آزادسازی تجاری بر تولید ناخالص داخلی سبز در ایران

یکی از مؤثرترین معیارهای اقتصادملی، تولید ناخالص داخلی است، اما از آنجایی که این معیار هزینه­های رفع آلودگی و اثرگذاری­های منفی زیست محیطی را در نظر نمی­گیرد، مورد نکوهش قرار گرفته است. به عبارت دیگر تولید ناخالص داخلی، معیار مناسبی برای اندازه­گیری رفاه اقتصادی نبوده، لذا تولید ناخالص داخلی سبز به عنوان یکی از معیارهای اندازه­گیری رفاه اقتصادی معرفی می­شود. هدف عمده تولید ناخالص داخلی سبز، اندازه گیری شاخص­هایی است که معیار دقیق و درستی از رفاه اقتصادی را فراهم می­آورند. در این بررسی، به منظور ارزیابی تأثیر آزادسازی تجاری بر تولید ناخالص داخلی سبز، از روش الگوی خودتوضیح برداری با وقفه ­های توزیعی و داده­های دوره­های زمانی در سال­های 1357-1388 استفاده شده است. نتایج برآورد مدل دلالت بر این دارد که افزایش آزادسازی تجاری به افزایش تولید ناخالص داخلی سبز منجر می­شود، به طوری که کشش متغیر تولیدناخالص داخلی سبز نسبت به آزادسازی تجاری در بلند­مدت و کوتاه­مدت به ترتیب برابر 082/0 و 044/0 می­باشد.